Margaridié(-di-grand)
Cota altissima
Asteraceae Compositae
Nom en français : Anthémis géante.
Descripcioun :Aquéu margaridié douno d'èr à l'uei-de-vaco, mai en pu fort e pu grand. Trachis sus lou bord de champ o dins lis armas e peréu sus li limoun de ribiero. Se recounèis d'un biais segur à sis escaume (entre li flouroun) à baso larjo, pièi que fai coume uno aguïo (vèire la fotò à man drecho). Au contre d'Anacyclus clavatus a ges de péu.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Cota
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Anthemideae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2,5 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Champ
- Ermas
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Cota altissima (L.) J.Gay ex Guss., 1844
(= Anthemis altissima L., 1753 )
Erbo-di-toro(-de-Curaçao)
Heliotropium curassavicum
Boraginaceae
Autre noum : Eliotropo(-de-Curaçao).
Nom en français : Héliotrope de Curaçao.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-toro es uno planto un pau sucouso, verdalo e lignouso à la baso. I'agrado li relarg sala, lis escoumbre e peréu de se faire trepeja ! Nous vèn dis Americo.
Usanço :Avèn pas trop d'entresigne sus aquelo planto de segur empouisounanto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Heliotropium
Famiho : Boraginaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Mar
- Escoumbre e proche dis oustau
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Heliotropium curassavicum L., 1753